در انتهای سی سالگی

شاید همین که بیدار شدم از خواب فهمیدم که هیچ دوستی ندارم ، ارتباطاتم به هر دلیل و به هر نحو به پایان رسیدن، میگن نزدیک نزدیک نیا که رنجور شوی ولی خب دیگه انقدرم دور دور مرو که محجور شوی، هفته ایی یکبار بالاخره از غار دربیام فوقش به یه بازدید از والدین قد بده عمرم، میخوام با والدینم زندگی کنم، میخوام حوصله داشته باشم ، کمتر عصبانی بشم و انقدر فکر نکنم لازمه تنها باشم ، حضرت رضا میفرماید اگر برای هر مسئله غصه بخوری دیگه اهل غم میشی و غصه هرگز رهات نمیکنه ،

آخرین مطالب این وبلاگ

مطالب پیشنهادی

آخرین مطالب سایر وبلاگ ها